Tarihsel süreç boyunca, farklı türlerde bastonlar hem günlük ihtiyaçlar hem de sosyal normlar arasında farklı kültürlerin statüsünün simgesi haline gelmiştir.
Tarihte lüks bir sembol
Eski Mısır'da, kölelere yasaklanan bastonlar, sadece özgür insanların taşımasına izin verildi, bir kast göstergesi olarak 90 cm ile 180 cm arasındaydı ve Yukarı Mısır'dan getirilen abanoz ağacından hazırlanırken, hayat köküne oyulmuştur.
Bir kullanımı köpek zorunluluk ve zorunluluktan doğar. Çubuk olarak başlayan herhangi bir kullanım zamanla seçici olma eğilimindeydi ve hem hafif hem de sert ağaçlar yapımı için seçildi.
Yürüyüş desteği
Baston gezginlerin yürümesi için bir destek görevi görürken, o zamanın en önemli mesleklerinden biri olan çobanlar için işlerinin bir parçası olmuştur. Çoban, hayvanları belirli bir yönde yürümeye yönlendirirken, hırsızlar için caydırıcı olurdu.
Antik Yunanistan'da, mitolojik kahramanlar, kutsal varlıklar ve asil insanlar genellikle bir köpek, değnek veya ellerinde tuttukları bir aksesuar. Burada, elbette, baston türleri ve elle tutulan değnek arasında ayrım yapmak gerekir. Biri diğerini yürümeye yardımcı olan bir aksesuar, diğeri ise statü, silahlar, koruma ve bazı günlük görevler için bir aksesuar olarak düşünmelidir.
Bu ikisi arasında kullanılan malzemeler de farklıydı. Çoğunlukla abanoz ağacında fildişi ve balina kemiği gibi sert nadir eklemeler yaparken, çubuklar genellikle bambu, rattan veya sulak alanlarda yetişen sazlar gibi hafif ancak dayanıklı parçalardan dokunarak yapılır.
Zamanı geldi, el yapımı yürüyüş kamışıarasında olan kralların, devlet başkanlarının, imparatorların ve soyluların hediyeleri. Değerli taşlarla bezenmiş ve dönemin en ünlü ustaları tarafından yapılan nadir ağaçlardan seçilen bastonlar, günlük yaşamın sadece bir parçası değil, aynı zamanda değer açısından bir varlık gösterisiydi.
