อีกตัวอย่างที่ชัดเจนของความร่ำรวยของ อาหารตุรกี คือไม่ต้องสงสัยเลย ผลไม้แห้ง และ ถั่ว. อาหารเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมทางวัตถุอย่างชัดเจน แต่วัฒนธรรมทางวัตถุก็สามารถตรวจสอบได้จากมุมมองทางสังคมเช่นกัน ในวัฒนธรรมของเรา ผลไม้แห้งและถั่วมีความสำคัญทางสังคมเช่นกัน
ผลไม้แห้งและถั่วถือเป็นสถานที่พิเศษในวัฒนธรรมการทำอาหารของเรา และได้สร้างประเพณีพิเศษของตนเองขึ้น ดังนั้น จึงมีคุณสมบัติแบบพื้นบ้านเช่นกัน ในบทความนี้ เราจะไม่พูดถึงกระบวนการทางกายภาพของการอบแห้งผลไม้และถั่ว ซึ่งเป็นเรื่องที่โรงเรียนเกษตรกังวลมากกว่า ในที่นี้เราจะกล่าวถึงแง่มุมทางสังคมและวัฒนธรรมของอาหารกลุ่มนี้
ไม่มีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์หรือการวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่ได้เข้าสู่วรรณคดี ข้อมูลในบทความนี้มาจากการสังเกตและประสบการณ์ของข้าพเจ้าเอง
ในวัฒนธรรมของเรา kuruyemiş เป็นอาหารประเภทหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับช่วงเวลาแห่งความสุขโดยเฉพาะ โดยเสิร์ฟในสถานการณ์บันเทิง เนื่องจากโอกาสแห่งความสุขมีหลายประเภท เวลาและสถานที่ที่บริโภคอาหารเหล่านี้จึงมีความแตกต่างกัน ด้านล่างนี้เราจะดู kuruyemis ที่แตกต่างกันบางส่วนพร้อมกับสถานที่และโอกาสที่พวกเขาบริโภค
a. สควอชและเมล็ดทานตะวัน (çekirdek): สิ่งเหล่านี้กลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เมื่อไปสวนสาธารณะเพื่อพักผ่อน มากจนสวนสาธารณะถูกระบุด้วย çekirdek ราวกับว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะนั่งในสวนสาธารณะโดยไม่มีพวกเขา ด้วยเหตุนี้ ทางเข้าสวนสาธารณะจึงเต็มไปด้วยผู้ขายสควอชและเมล็ดทานตะวัน มันเป็นอาหารที่ใช้ฆ่าเวลา และในขณะที่เรานั่งอย่างไม่ระมัดระวังในการเติมส่วนที่สะอาดที่สุดด้วยเปลือกของพวกมัน เราถือว่ามีคนมีหน้าที่มาเก็บกวาดพวกมัน เป็นเรื่องปกติที่คนของเราตกใจเมื่อเห็นของว่างเหล่านี้ถูกห้ามในสถานที่เปิดโล่งหลายแห่ง
b. โรงภาพยนตร์กลางแจ้งและโรงภาพยนตร์ทั่วไปเป็นสถานที่ที่มีการบริโภคเมล็ดทานตะวันและเมล็ดสควอชมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงภาพยนตร์กลางแจ้ง เสียงของเปลือกที่แตกอาจสร้างความรำคาญให้กับผู้ชมไม่ให้ติดตามภาพยนตร์ได้ พวกเขายังกินในสวนชาริมทะเล ผู้ขายถั่วที่เดินทางท่องเที่ยวในเมืองท่องเที่ยวก็สนับสนุนเช่นกัน การบริโภคเมล็ดทานตะวันและเมล็ดสควอชเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงฤดูร้อน
c. ผลไม้แห้งและถั่วยังเพิ่มสีสันให้กับเทศกาลในหมู่บ้านของเราอีกด้วย ในสมัยก่อนเมื่อขนมยังไม่แพร่หลาย ผู้คนในหมู่บ้าน เมืองเล็ก ๆ และเมืองต่าง ๆ ก็แจกถั่วแห้งและผลไม้แก่เด็ก ๆ จำนวนหนึ่งกำมือ
d. เด็ก ๆ ในงานแต่งงานและหญิงสาวในคืนเฮนน่ามาพร้อมกับการเฉลิมฉลองด้วยผลไม้แห้งและถั่ว
e. ผลไม้แห้งและ/หรือถั่วมักเป็นส่วนหนึ่งของมื้ออาหารที่เสิร์ฟพร้อมกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ งานเลี้ยงค็อกเทล หรือเมื่อใดก็ตามที่มีการเสิร์ฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
f. ในหมู่บ้าน ผลไม้แห้งและถั่วช่วยให้ผู้คนผ่านคืนฤดูหนาวอันยาวนาน ให้บริการแก่แขก ในสมัยก่อนเมื่อไม่มีชาและกาแฟ เป็นเรื่องปกติมากที่จะเสิร์ฟผลไม้แห้งและถั่วให้แขก พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการต้อนรับแบบดั้งเดิม
g. เมื่อเด็กๆ ไปโรงเรียน คุณแม่จะใส่ผลไม้แห้งหรือถั่วอะไรก็ตามที่มีในกระเป๋าหรือกระเป๋า ตอนนี้สิ่งเหล่านี้มอบให้กับนักเรียนในมื้ออาหารซึ่งรัฐจัดให้ฟรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการเช่นลูกเกดและเฮเซลนัท
h. ผลไม้แห้งและถั่วถูกนำมาใช้ในอาหารหลากหลายชนิดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขนมหวาน เช่น บัคลาวาพิสตาชิโอและวอลนัท เค้กลูกเกด มาร์ซิปัน มาร์ซิปันพิสตาชิโอ อัลมอนด์จอร์แดน และอาเชอร์
i. นอกจากนี้ยังสามารถใช้เป็นของเล่นได้ เช่น เด็กๆ เล่นวอลนัทข้างถนน
ด้วยลักษณะต่างๆ เหล่านี้ ผลไม้แห้งและถั่วซึ่งเป็นอาหารที่มีการบริโภคมากจึงมีบทบาทสำคัญต่อเศรษฐกิจของเรา ร้านค้าที่ขายเฉพาะถั่วและผลไม้แห้งมีทั่วไปทั่วอนาโตเลีย และเป็นอาหารที่ขายในร้านขายของชำในละแวกใกล้เคียงมากที่สุด ด้วยเหตุนี้จึงมีสถานที่สำคัญในชีวิตทางเศรษฐกิจ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ด้วยความช่วยเหลือจากการพัฒนาใหม่ๆ ในบรรจุภัณฑ์ ปัจจุบันถั่วและผลไม้แห้งถูกนำเสนอสำหรับการบริโภคทั่วไป ในบรรจุภัณฑ์ขนาดเล็กเป็นของขวัญและในกล่องที่สวยงามสำหรับการจัดเก็บและบริโภคที่สะอาดและใช้งานได้ยาวนาน
j. ผลไม้แห้งและถั่วยังรับประทานในอนาโตเลียในโอกาสอื่น ๆ (นอกเหนือจากการให้บริการแก่แขก) เป็นที่นิยมโดยเฉพาะในงานปาร์ตี้หรืองานรื่นเริงต่างๆ
ภูมิภาค จังหวัด หรือเมืองต่างๆ หลายแห่งมีชื่อเสียงในด้านผลไม้แห้งหรือถั่วชนิดใดชนิดหนึ่ง ตัวอย่างบางส่วน ได้แก่ ถั่วชิกพีคั่ว (leblebi) ของ Çorum, Sandıklı และ Mardin Dağlı, ถั่วพิสตาชิโอของ Gaziantep, แอปริคอตของ Malatya และเฮเซลนัทจากทะเลดำ ในพื้นที่เหล่านี้ ผลไม้แห้งหรือถั่วได้กลายเป็นพื้นที่ที่เชี่ยวชาญในท้องถิ่น ตัวอย่างเช่นใน Çorum เราสามารถหาเลเบิลบีปรุงรสด้วยเกลือ สีเหลืองอ่อน พริกไทย กานพลูและน้ำตาล มีเลเบิลบีแบบแยกส่วน (เพราะตรงกลางปิ้งเป็นสีเข้ม คนในท้องถิ่นจึงเรียกว่า ซูร์เมลี เลเบิลบี นั่นคือใส่โคห์ล) ในทำนองเดียวกัน เฮเซลนัทในทะเลดำและถั่วพิสตาชิโอในกาเซียนเท็ปถูกนำมาใช้ในรูปแบบต่างๆ มากมาย เพื่อกลายเป็นอาหารหลักที่นั่น
k. พวกเขาใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ เช่นกัน ตัวอย่างเช่น ผู้ที่พยายามจะเลิกบุหรี่ให้กินถั่วเยอะๆ เพื่อทดแทนบุหรี่ พวกเขาใช้มันเพื่อพยายามลืมความอยากบุหรี่
l. ตอนนี้ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ เราจึงเห็นการผลิตเมล็ดสควอชที่ไม่ใส่เกลือ นิยมบริโภคกันมากในบ่อน้ำพุร้อน/สปา เพื่อกำจัดรอยแตกลายบนร่างกาย ฯลฯ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมล็ดของฟักทองฤดูหนาว
ผลไม้และถั่วที่เก็บรักษาไว้โดยการทำให้แห้ง ได้แก่ เฮเซลนัท ถั่วลิสง พิสตาชิโอ ถั่วไพน์นัท ถั่วชิกพี (คั่วเป็นเลเบิลบี) องุ่น พลัม เมล็ดทานตะวัน เมล็ดสควอช เมล็ดแตงโม เมล็ดแตงโม แอปริคอต เมล็ดแอปริคอต อัลมอนด์ มัลเบอร์รี่ รัสเซีย มะกอก แครอบ อินทผลัม มะเดื่อ วอลนัท และข้าวโพด
m. นอกจากนี้ ผลไม้บางชนิดยังถูกทำให้แห้งเพื่อจุดประสงค์ในการตุ๋นในฤดูหนาว เช่น พลัม แอปริคอต แอปริคอตป่า เชอร์รี่เปรี้ยว แอปเปิ้ล และแม้แต่ลูกแพร์ในบางแห่ง ในเวลาเดียวกันอาจมีการรับประทานแบบแห้ง
n. ผลไม้แห้งและถั่วเป็นอาหารยอดนิยมสำหรับการเดินทางไกล อาหารดังกล่าวเป็นสินค้าที่มียอดขายมากที่สุดที่จุดพักรถตามเส้นทางรถประจำทางระหว่างเมือง
