Cysterna Bazyliki jest jednym ze wspaniałych historycznych budynków Stambułu i znajduje się w południowo-zachodniej części meczetu Hagia Sophia. Ponadto, ze względu na marmurowe kolumny wystające z wody i widoczne w dużych ilościach, ludzie nazywają tę cysternę „Pałacem Bazyliki”.
Cysterna to gigantyczny budynek, który obejmuje prostokątny obszar o długości 140 metrów i szerokości 70 metrów. Ta cysterna, zajmująca powierzchnię 9,800 metrów kwadratowych, może pomieścić około 100,000 336 ton wody. W tej cysternie znajduje się 9 kolumn, a każda kolumna ma 52 metrów wysokości. Ponadto prowadzi do niego 4.80-stopniowa kamienna klatka schodowa. Kolumny te, wzniesione w odstępach co 12 metra, tworzą 28 rzędów, z których każdy zawiera XNUMX kolumn.
Większość kolumn, z których większość została zebrana ze starszych budowli i wyrzeźbiona z różnych rodzajów marmuru, składa się z jednej części, a niektóre z nich składają się z dwóch części. Tytuły tych kolumn mają miejscami różne cechy. Podczas gdy 98 z nich odzwierciedla styl koryncki, niektóre odzwierciedlają styl dorycki. Zdecydowana większość kolumn w cysternie jest cylindryczna, z wyjątkiem kilku z nich w formie kanciastej lub rowkowanej.
Odkrywanie Cysterny Bazyliki
Cysterna Bazyliki zaspokajała potrzeby wodne wielkiego pałacu, w którym mieszkał cesarz, oraz innych mieszkańców regionu w okresie bizantyjskim. Osmanowie używali go przez jakiś czas po zdobyciu Stambułu i dawali wodę w ogrodach Pałacu Topkapı, w których mieszkali sułtani. Turcy woleli wodę płynącą zamiast wody stojącej ze względu na zasady czyszczenia baz islamskich. Dlatego Turcy nie korzystali z tej cysterny po założeniu własnych urządzeń wodnych w mieście.
Holenderski podróżnik P. Gyllius ponownie odkrył to miejsce i wprowadził je do świata zachodniego. P. Gyllius, wędrując w jednym ze swoich gabinetów po Hagia Sophia, dowiedział się, że mieszkańcy domów czerpali wodę z dobrze zaokrąglonych otworów w parterach tutejszych domów, a nawet łowili ryby z opuszczonymi wiadrami.
Wszedł do cysterny z pochodnią w dłoni przez wyłożony kamieniami dziedziniec drewnianego budynku na dużej podziemnej cysternie, pod kamiennymi schodami prowadzącymi pod ziemię. P. Gyllius podróżował z cysterną w bardzo trudnych warunkach i dokonywał pomiarów oraz określał kolumny. Gyllius opublikował książkę podróżniczą, w której zobaczył i uzyskał informacje, i wywarł wrażenie na wielu podróżnikach.
*https://www.yerebatan.com/en/about-us