Miecz był przedmiotem świętym wśród przedislamskich Turków, ze względu na jego materiał – żelazo – również za święty. Miecz, o którym wierzono, że ma duszę, był używany w różnych rytuałach religijnych. Innym punktem odzwierciedlającym świętość miecza jest kulturowe zachowanie przeklinania na miecze. Ta przypisywana świętość trwała w różnych przykładach nawet po przyjęciu islamu. Tradycja rytowania wersetów, modlitw lub hadisów na mieczach stała się zislamizowanym odbiciem. Ponadto różne opowieści ( menakip ) odnotowują, że czołowe osobistości religijne podarowały dzielnym wojownikom drewniane miecze, aby zwiększyć ich moc. Te miecze dla derwiszów i weteranów są jednym z najważniejszych elementów władzy w opowieściach. Świętość miecza jest również odnotowana w literaturze klasycznej.
W literaturze klasycznej pojawiły się nowe koncepcje z połączeniem „wersu mieczowego” i „modlitwy mieczowej”. Co więcej, niektóre miecze, zwłaszcza miecze Proroka Mahometa i Zulfikara, zostały uświęconymi przedmiotami, pozostawiając swoje ślady w naszej kulturze.
Poza tym miecz ma symboliczne znaczenie dominacji, posłuszeństwa, uległości, władzy i potęgi, ale celem tego artykułu jest analiza wspomnianych przykładów świętości miecza i zbadanie korzeni tej świętości w naszej kulturze.
Pomimo swojego historycznego znaczenia, miecze są również bardzo popularne jako kolektyw i prezent. Jeśli szukasz niesamowitego prezentu, możesz znaleźć różne rodzaje w naszym sklepie. Proszę sprawdzić tutaj.
