Keulen

Het is bekend dat Keulen werd voor het eerst gemaakt door een mobiele verkoper genaamd Jean-Paul Feminis in Keulen, Duitsland, in 1690. Er zijn echter geen definitieve gegevens over wie het eerder heeft gevonden. Feminis liet het recept over aan Keulen aan iemand die Giovanni Antonio Farina heette; hij gaf het aan zijn neef Giovanni Maria Farina. Farina werkte eraan en produceerde de eerste eau de cologne onder de naam aangenaam lavendelwater. De productie verspreidde zich aan het begin van de 19e eeuw naar Frankrijk en de mensen produceerden het hier als eau de cologne. Toen herkende de hele wereld deze geur als Keulen.

Keulen werd gebruikt voor medische doeleinden, niet voor cosmetica, zoals het nu is. Het mengsel bevat rozemarijn, oranjebloesem, bergamot en citroen in de formule. In die tijd werd het ook ingenomen door in de suiker in het spijsverteringsstelsel te druppelen of door wijn te mengen. In de geneeskunde wordt het ook gebruikt als een oplossing voor mondspoeling, wondreiniging, spier- en gewrichtspijn.

Mensen gebruikten het voor reiniging in de 18e eeuw na zijn therapeutische functie. Tegenover de bourgeoisie-klasse, die in de scherpste jaren van de klassenoorlog was ontstaan, versloeg men zware parfums en werd eau de cologne met zijn verfrissende geur het symbool van zuiverheid.

De eerste kennismaking met Keulen huidige grondgebied van Turkije tijdens de Ottomaanse periode was 2e Abdülhamit. Jean Marie Farina, de grootste Keulen producent van de periode, verzocht om de titel van Erepaleis Humayun colognes te nemen. De viziers legden dit verzoek in 1882 voor aan de sultan. In de bronnen staat vermeld dat het rozenwater, dat tot dan toe vooral in het paleis werd gebruikt, in korte tijd door de kolonie werd vervangen.

Aan het begin van de 20e eeuw begonnen enkele namen zoals Ethem Pertev, Süleyman Ferid en Eyüp Sabri Tuncer het te produceren. Dus, dit is hoe het proces dat de eerste heeft voortgebracht Keulen merken die in je opkwamen.

Ahmet Faruki is de eerste die het in ons land produceert. Faruki noemde Eau de Cologne het woord ‘cologne’ dat mensen in de volksmond odikolon noemen. Het werd dus al snel een onmisbare traktatie voor het gastvrijheidsritueel. Veel regio's hebben tegenwoordig hun Keulen variëteiten. Zoals de gouden druppel van Izmir, Antalya's oranjebloesem eau de cologne, Rize's tea cologne, Düzce's tabak cologne, Amasya's appel-eau de cologne, Ayvalık's olijfbloem eau de cologne.