Ephesus Antik Stad huet als einfach Siidlung am Joer 8600 v. Et ass iwwer d'Joerhonnerte gewuess an ass eng vun de wichtegste Welthaaptstied vu senger Ära ginn.
D'Stad huet vill dank der Tatsaach entwéckelt datt de Selçuk Distrikt vun Izmir, wou et läit, ee vun de fruchtbarste Lännere vun Anatolien ass, Handelsstroossen duerchgoen, an et huet en Hafen deen den Osten a Westen vun der Stad verbënnt. Welt. Hien huet säi gëllenen Zäitalter am Joer 129 v.
Et gouf d'Haaptstad vun der asiatesch Provënz. Wärend dëser Period (2.-1. Joerhonnert v. Chr.), huet Ephesus zu enger vun de gréisste Metropole vu senger Zäit mat enger Populatioun vun iwwer 200,000 Leit ëmgewandelt.
De Räichtum, deen an der Stad gesammelt gouf, spigelt sech och an der Architektur. Et ass méiglech ze roden, wéi beandrockend d'Celsus-Bibliothéik, déi ausgestallt gëtt andeems se erëm opstinn, d'Herrlechkeet vun der Stad ass.
Déi bekanntst a schéinste Struktur vun der Stad ass den Tempel vun Artemis, deen zu de 7 Wonner vun der Welt ass. Leider bleiwen haut nëmmen e puer Stéck Steen an eng kombinéiert Kolonn aus dem Tempel. Et gëtt als Fortsetzung vun der griichescher Gëttin Artemis Cybele ugesinn an ass an d'griichesch Kultur synthetiséiert.
Ephesus war Heem fir vill Reliounen a Rennen. Den Hellege Paul huet sech op d'Atmosphär vun der Toleranz ugewisen an huet d'Maria heihinner bruecht fir sécher ze sinn no der Kräizegung vu Christus zu Jerusalem am Joer 36 AD. D'Haus, wou d'Muttergottes haut lieft, ass zu engem Pilgeruertpunkt ginn, dee vu Chrëschten aus der ganzer Welt besicht gëtt.
Den Hellege Paul huet ganz schwéier probéiert d'Chrëschtentum zu Ephesus ze verbreeden, hien huet hei eng vu senge berühmte Priedegten gehalen. Ephesus huet eng wichteg Roll bei der Verbreedung vun der Relioun duerch den Iwwergank vu villen zum Chrëschtentum gespillt. Hien ass zu Selçuk gestuerwen, a säi Graf ass och am Schlass. Am Joer 313 gouf d'Chrëschtentum déi offiziell Relioun vu Roum. Am Alter vun 380 Joer ass d'Idolatrie fir d'Stadbewunner opgehalen.
Ephesus gouf vill Mol geplëmmt, Äerdbiewen erfaasst, Hänn geännert, awer ëmmer weider. Wéi och ëmmer, nodeems de Küçük Menderes et virbereet huet, konnt hien net widderstoen. De Floss deen den Hafen mat Alluvium fëllt huet verursaacht datt de Mierhandel ophalen an d'Stad erofgaang ass. D'Deklaratioun vun Istanbul als nei Haaptstad vum Ostréimesche Räich huet och déi scho schwaach Stad geschwächt.
Elo huet seng Wirtschaft op engem Zentrum vun Wallfahrt baséiert. Déi zerstéierend Äerdbiewen am 6. an 7. Joerhonnert goufen och Salz Peffer. D'Stad konnt net op hir al Deeg zréckkommen, wéi d'Leit, déi aus der Besetzung vun den Araber flüchten, aner Siedlungen verlooss hunn.
Fir d'Siidlung, déi säi Schicksal während der Seljuk an Osmanescher Period net zréckkoum, kënne mir soen datt déi bescht Zäiten an de réimesche Joeren elo dank den Touristbussen sinn, déi ronderëm d'Auer ukommen.
*https://izmir.ktb.gov.tr/TR-77418/efes-selcuk.html
