Tierkesch Kichen

Tierkesch Kichen ass gréisstendeels de Patrimoine vun der osmanescher Kichen, déi als Fusioun a Verfeinerung vun Zentralasiateschen, Mëttleren Osteuropa, a Balkan Kichen beschriwwe ka ginn. Balkan), Mëtteleuropa a Westeuropa. D'Osmanen hunn verschidde kulinaresch Traditiounen vun hirem Räich mat Aflëss aus Levantinesche Kichen verschmolzelt, zesumme mat traditionellen türkeschen Elementer aus Zentralasien (wéi Joghurt a Mantı), eng grouss Gamme vu Spezialitéiten erstallt - vill mat staarken regionalen Associatiounen. Tierkesch Kichen variéiert am ganze Land. D'Kachen vun Istanbul, Bursa, Izmir, an de Rescht vun der Minor Asien Regioun ierft vill Elementer vun der Osmanescher Geriicht Kichen, mat enger liichter Notzung vu Gewierzer, enger Preferenz fir Reis iwwer Bulgur, Koftes an eng méi grouss Disponibilitéit vu Geméis Stews, Aubergine, gestoppt dolmas a Fësch. D'Kichen vun der Black Sea Regioun benotzt Fësch extensiv, besonnesch de Black Sea Anchovy (Hamsi) an enthält Mais Platen. D'Kichen vum Südosten (zB Urfa, Gaziantep, an Adana) ass berühmt fir seng Varietéit vu Kebabs, Mezes an Teig-baséiert Desserts wéi Baklava, şöbiyet, Kadayıf a Künefe. Besonnesch an de westlechen Deeler vun der Tierkei, wou Olivebeem vill wuessen, ass Olivenueleg déi Haaptaart vun Ueleg fir ze kachen. D'Kichen vun der Ägäis, Marmara a Mëttelmierregiounen si räich u Geméis, Kraider a Fësch. Zentral Anatolien huet vill berühmt Spezialitéiten, wéi keşkek, mantı (besonnesch vu Kayseri) a gözleme. Den Numm vun enger Spezialitéit enthält heiansdo dee vun enger Stad oder Regioun, entweder an oder ausserhalb vun der Tierkei, a kann op déi spezifesch Technik oder Zutaten bezéien, déi an deem Beräich benotzt ginn.