Zwaard was een heilig item geweest onder de pre-islamitische Turken, omdat het materiaal - ijzer - ook heilig was. Het zwaard waarvan werd aangenomen dat het een ziel had, werd in verschillende religieuze rituelen gebruikt. Een ander punt dat de heiligheid van het zwaard weerspiegelt, is het culturele gedrag van vloeken op zwaarden. Deze toegerekende heiligheid bleef in verschillende voorbeelden bestaan, zelfs na de goedkeuring van de islam. De traditie van het graveren van verzen, gebeden of hadiths op zwaarden werd een islamitische weerspiegeling. Ook vermelden verschillende verhalen (menakip) dat houten zwaarden door vooraanstaande religieuze persoonlijkheden aan Gallant Warriors waren gegeven om hun macht te vergroten. Deze zwaarden voor derwisjen en veteranen zijn een van de belangrijkste elementen van macht in verhalen. De heiligheid van het zwaard is ook vastgelegd in de klassieke literatuur.
In de klassieke literatuur zijn nieuwe concepten met combinatie van 'zwaardvers' en 'zwaardgebed' gebruikt. Bovendien waren sommige zwaarden, vooral de zwaarden van de profeet Mohammed en Zulfikar, geheiligde voorwerpen die hun sporen in onze cultuur achterlieten.
Zwaard heeft symbolische betekenissen van dominantie, gehoorzaamheid, onderwerping, macht en macht daarbuiten, maar het doel van dit artikel is om genoemde voorbeelden over de heiligheid van het zwaard te analyseren en de wortels van deze heiligheid in onze cultuur te onderzoeken.
Ondanks het historische belang zijn de zwaarden ook erg populair als collectief en als geschenk. Als u op zoek bent naar een geweldig cadeau, kunt u verschillende soorten vinden in onze winkel. Kijk hier.
