Turkse mensen drinken zwarte thee en kennen het als Ottomaanse rijksthee. Net als de Turken zijn er nog twee andere landen die thee bezitten. een daarvan is China en de andere is Engeland. De Britse technologie voor het zetten van thee verschilt nogal van Turkse thee. Wat maakt deze twee soorten thee anders?
De bladeren van Engelse thee zijn iets anders. De bladeren zijn groot en los. Als het lange tijd brouwt, zal het bitter smaken. Daarom beperken ze de maximale zettijd tot 5 minuten.
Wat de brouwtechniek onderscheidt, is de toevoeging van melk aan de thee.
Het gekookte water wordt langzaam toegevoegd aan de thee die in de pot wordt gegooid en laat deze 5 minuten rusten. In de volgende fase wordt melk geactiveerd. De gewenste hoeveelheid melk wordt aan de thee toegevoegd. Soms wordt deze melk naast de thee geserveerd en voegt de persoon die de thee drinkt de melk zelf toe. Het bereiden van Engelse thee is eigenlijk zo eenvoudig als Turkse thee.
De reden voor het toevoegen van melk aan thee is het verminderen van theanine en zuurgraad in de thee.
Natuurlijk werd zowel de smaak van thee als de Britten zeer gewaardeerd en dit theeritueel heeft vandaag de dag bereikt.
Sultanofbazaar.com biedt de beste Turkse thee in Turkije die wordt verbouwd in de theetuinen in Rize.
En je kunt zien dat de thee wordt geconsumeerd in kleine tulpvormige glazen.
